Nog vijf maanden tot de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Stijgende sociale onrust, verwarring over de reactie van de overheid op de pandemie en een volatiele aandelenmarkt hebben er voor gezorgd dat de kansen voor Trump zijn geslonken. Halverwege juli wordt bekend wie de ‘running mate’ is van Joe Biden. Dat wordt een vrouw en de lijst is nu ingekort tot een zestal kandidaten. Gelet op de leeftijd en de gezondheid van Biden wordt die keuze steeds belangrijker. Gelet op de recente ontwikkelingen wordt er gespeculeerd over een zwarte vrouw, iets wat mogelijk de doorslag kan geven bij de verkiezingen op 3 november.
Trump had gehoopt met een sterke economie de verkiezingen te winnen. Die hoop is door het Coronavirus vervlogen. Daardoor heeft hij zijn strategie moeten wijzigen. Nu probeert Donald Trump zich te positioneren als de sterke leider die in moeilijke tijden miljoenen levens en biljoenen dollars heeft bespaard. Dat doet hij door vooral anderen de schuld te geven van de crisis. Het beproefde middel van de zondebok wordt van stal gehaald. Gouverneurs die niet goed waren voorbereid, de media is bevooroordeeld, de problemen zijn ontstaan onder de Obama-regering, hij werd afgeleid door de impeachmentprocedure, partijdige ambtenaren werkten tegen, de Wereldgezondheidsorganisatie heeft gefaald en anders is er altijd nog China. Biden wordt door Trump afgeschilderd als een corrupte carrièrepoliticus met een politiek correcte agenda die het kapitalisme probeert te vernietigen. Maar waarschijnlijk gaan de verkiezingen dit jaar maar over één ding. Het wordt een referendum over Trumps leiderschap tijdens de Coronacrisis. Volgens Biden heeft Trump gefaald. De Verenigde Staten staan bovenaan de lijstjes voor wat betreft het aantal zieken en het aantal Coronadoden. Trump heeft fouten gemaakt en liegt daarover volgens Biden. Onder Joe Biden wordt Amerika veiliger en zal de economische rommel van de regering Trump worden opgeruimd.
Voor het Amerikaanse beleid is vooral relevant of de Republikeinen de meerderheid in de Senaat weten te behouden. Een Democratische president krijgt op dat moment weinig voor elkaar. Historisch maakt het voor de economie niet zo veel uit welke partij de president levert. Er zitten nauwelijks verschillen in economische, de ontwikkeling van de rente of de dollar, of er nu een Republikeinse of een Democratische regering is. Alleen de staatsschuld loopt harder op onder de Republikeinen, maar de beurs doet het beter onder de Democraten.
Er was tot voor kort een hoge correlatie tussen de Amerikaanse beurs en de ‘approval rate’ van Donald Trump. Maar de laatste weken is het verband tussen beurs en de kansen voor Trump duidelijk afgenomen. De oplopende kansen voor Biden in de opiniepeilingen gaan hand in hand met een stijgende aandelenmarkt. Wellicht herinneren beleggers zich de bull-markten onder Clinton en Obama. Het is ook mogelijk dat de kans op een combinatie van een Democratische president en een Democratisch congres is toegenomen. Dat zou een slagvaardige regering opleveren. De markt is overigens al lang blij met een gematigde Biden, in plaats van veel extremere standpunten van Sanders of Warren. Als de Coronacrisis en de demonstraties zes maanden eerder waren begonnen, was waarschijnlijk Sanders de kandidaat van de Democraten geworden
Nu is vijf maanden in de politiek een eeuwigheid. De kans is groot dat de Amerikaanse economie dit najaar herstellende is uit een diepe maar korte recessie. De macro-economische cijfers zijn dan een spiegelbeeld van de afgelopen maanden. Typisch Trump om deze cijfers te misbruiken voor een goednieuwsshow. Dat zou betekenen dat er nog steeds sprake is van een hoge correlatie tussen de Amerikaanse beurs en Trumps kansen op herverkiezing. Jimmy Carter en George H.W. Bush verloren de verkiezen door de economie. Trump profiteert mogelijk net op tijd van een economische rugwind.
Photo by Derick McKinney on Unsplash