Statistisch is september de slechtste beursmaand van het jaar en deze septemberweek is statistisch ook nog eens de slechtste week van de maand. Er zijn natuurlijk veel verklaringen voor het slechte sentiment, mogelijk dat zelfs de vallende bladeren er wat mee te maken hebben. De belangrijkste reden waarom markten zo sterk zijn hersteld vanaf het dieptepunt eerder dit jaar, is de liquiditeit van centrale bankiers en overheden. Het is deze maand de factor liquiditeit die de belangrijkste bijdrage levert aan de correctie. In de Verenigde Staten komen dreigt een piek in liquiditeit: het monetair beleid vlakt af en er is sinds juli geen voortgang geboekt op de CARES 2.
Monetair beleid vlakt af
Eind augustus hield Powell een speech op de virtuele bijeenkomst van centrale bankiers, voorheen bekend als de Jackson Hole conferentie. De Fed-voorzitter gaf aan dat de inflatie ook wel enige tijd boven de doelstelling mocht bewegen en dat de Fed liever veel te laat dan te vroeg was met het verhogen van de rente. Dat is op zich een verruiming van het monetaire beleid, maar geen beleid waardoor de inflatie de doelstelling gaat halen. Dat is de afgelopen jaren ondanks alle maatregelen niet gelukt. Voorafgaand aan deze conferentie was er speculatie over Yield Curve Control (YCC) door de Fed. Voortaan geen kwantitatieve verruiming meer, maar kwalitatieve verruiming. De Fed legt zich niet langer vast op de hoeveelheid, maar op de prijs, wat automatisch betekent dat de Fed bereid is om onbeperkte hoeveelheden op te kopen. Een dergelijk plafond op de rente is er niet gekomen en voorlopig lijkt er niets meer in het vat te zitten. De balans van de Fed is dit jaar in snel tempo van 4 biljoen dollar naar 7 biljoen dollar gestegen, maar beweegt al enige tijd zijwaarts. Liquiditeit is verslavend, de markt wil meer, maar krijgt het niet
Who CARES 2.0
Eén van de eerste maatregelen van de Amerikaanse overheid was de CARES-Act (Corona Aid, Relief, and Economic Security). Deze maatregel had een omvang van meer dan 2 biljoen dollar en zorgde er onder andere voor dat werklozen extra geld kregen van de overheid, zoveel dat veel van die werklozen zelfs meer te besteden hadden dan toen ze nog aan het werk waren. De gevolgen van de CARES-Act waren zelfs zichtbaar in de armoede-statistieken. Armoede is dit jaar in de Verenigde Staten voor het eerst in lange tijd afgenomen. Het mag duidelijk zijn dat dit geholpen heeft om de economie overeind te houden. Maar enkele maatregelen van de CARES-Act zijn afgelopen en eind september is een belangrijke deadline voor de verlenging via CARES 2. Het onverwachte overlijden van opperrechter Ginsburg zorgt er echter voor dat de Senaat eerst met andere zaken bezig is, niet met CARES 2.
Compensatie buiten de VS
Wereldwijd is er wel sprake van een toenemende liquiditeit. In Europa stimuleert de ECB en de Europese overheid via onder andere het herstelplan. De Bank of England stimuleert omdat het Verenigd Koninkrijk hard is geraakt door Corona en ook omdat er wordt aangestuurd op een harde Brexit. In Japan probeert Kuroda de overgang van Abenomics naar Suganomics soepel te laten verlopen en zelfs de Centrale volksbank van China zet de kraan wat verder open. De Fed lijkt te wachten op de federale overheid. Mocht die niet afkomen, waardoor financiële markten verder onder druk komen, dan wordt de Fed daardoor gedwongen om in te grijpen. Met zoveel schuld in de wereld is het onverstandig om de prijzen van activa die gefinancierd zijn met die schuld te laten zakken. Financiële stabiliteit is immers een nieuwe en belangrijke doelstelling van de Fed. Geen piek in liquiditeit dus, maar wel een pauze.
Photo by frank mckenna on Unsplash